Blogarchief

woensdag 28 december 2016

De droomvrouw

Voor de ingang van de Bethlehemkerk zag ik haar al staan. Ondanks de miezerende regen wist ik bijna zeker dat het binnen aangenamer zou zijn. De kerk heeft namelijk warmtepanelen op het plafond. Ik verwachtte niet al teveel van de kerstdienst, alle zitplaatsen bezet en het zou vast uitlopen op een echte kerstpreek.  

In het begin van de kerkdienst begon ze een vers uit Marcus voor te lezen, wat zeer toepasselijk was op deze kerstochtend. Na 10 minuten veranderden pas alles.  

De aantrekkelijke jonge vrouwen met krullen en stoer spijkerjasje met strakke spijkerbroek had de leiding. Haar eigen zoon schuilde ongeduldig aan haar been, te jong om zonder haar op zijn zitplaats te blijven. Ze wees hem naar haar man terug in het publiek. Ze begon niet meteen met het rollenspel, daarvoor vond ze het te vroeg. Ze gaf de microfoon uit handen aan Alex, de oudste van de gemeente. Alex wandelde vervolgens door het kerkpubliek en besloot een willekeurig persoon te vragen naar zijn/haar kerstwens. Ik voelde mij langzaam rood worden, geen zin om te vertellen waarop Alex zo graag een antwoord wilde. Ik hoopte vurig dat de jonge moeder de microfoon weer overnam, benieuwd naar wat ze werkelijk voor ogen had. Na 4 minuten waren er al 4 mensen geweest die Alex hadden verteld wat hen zo aansprak aan het kerstfeest. En eenmaal kwam de jonge moeder ertussen. De kerstwens moest juist een persoonlijke boodschap bevatten en geen algemeen antwoord met goede voornemens voor het volgend jaar. Toch wel een goed punt. Gelukkig was de tussenkomst van Alex na 10 minuten voorbij.  

Wie weet wat het is om naar een sollicitatiegesprek te gaan of weken voor een toneelstuk te hebben gerepeteerd, heeft een goed voorbeeld van wat er volgde. Ze begon kinderlijke zinnen uit te spreken die kinderen tot 12 jaar alles wijs kunnen maken. Ze leek op een kinderleidster die waarschijnlijk een baan had in het basisonderwijs. Dat leek me een passende baan wat mij een tikkeltje opwond.  

Maar goed, we ontvingen allemaal papiertjes met een aantal verzen uit het Lucasboek. In kleine groepjes moesten we een stilstaande ovatie geven uit één scene van het kerstverhaal. De jonge moeder deed overigens niet mee, zij moest kennelijk alle groepjes in de gaten houden. Het tweede opwindende punt. Ik werd tot herder aangesteld en de drie vrouwen werden engelen, eentje met een kleed in V-vorm boven haar hoofd. Het plaatje van de geboorte van Jezus in de kerststal werd door ons vieren aangevuld in Living Statues formule. Dit rollenspel werd door andere groepjes ook levend gehouden door andere scènes uit te beelden. Uiteraard werd iedereen geacht mee te doen, dat was ook nadrukkelijk verteld door haar. 

Na het korte rollenspel was er geen winnend groepje dat een leuke prijs had gewonnen. Niet op deze kerstochtend waar status of prestatie er niet toe doen. De jonge moeder had daar ook niet de intentie naar. Ze sprak lovende woorden uit over onze goedbedoelde weergave dat op de papiertjes stond geschreven. Ze kwam opeens over als gekmakend, bekwaam en overtuigend. Ze zou als schooljuffrouw met een groepje schoolkinderen een uitstapje naar de Efteling kunnen maken. Of net voor het einde van de lesdag een uiterst spannend verhaaltje voorlezen. Ze deed het met de volle 100 procent en zou voor mij de hemel in geprezen mogen worden. Het zou voor haar nooit moeilijk zijn, het derde opwindende punt.

Ze had thuis nog de zorg aan haar man en liefdevolle kinderen die genoeg aandacht vroegen. Ook naast haar drukke baan als schooljuffrouw had ze ook nog eens de leiding over de nevendienst, deze kerstochtend ook voor de volwassenen. Als je nog jong bent voel je je hier zeker toe geroepen.

De diepe vioolklanken en warme zangstem van de twee moeders op het podium, zouden mij de rest van de kerkdienst eraan herinneren dat muziek een levendige weergave geeft van het geloven. Ik ben zeer gezegend om te zien dat vooral deze jonge vrouwen er niet voor terugdeinzen zichzelf in het vertrouwen van God te leggen. Daardoor krijgen voor mij de liefde en aandacht in de dienst meer ruimte. Het vierde opwindende punt.

Tijdens mijn koffie/theedienst zag ik de jonge moeder niet meer langskomen. Haar gedrevenheid en passie om de kerkgangers met een leuk rollenspel te vermaken zou zeker gespreksstof opleveren bij het inschenken van de koffie. En bij de kerstlunch, die ondertussen in de bijruimte klaarstond, zou ze mijn bordje mogen vullen met wat spijsbrood of een appelgebakje. Want ondanks een man en haar kinderen zou ze mijn verleidelijke toespelingen toch niet kunnen aannemen.

woensdag 21 december 2016

Het vergeven en oordelen

In de afgelopen 10 weken had de Alphacursus hem inzicht gegeven in wat christenen zoal doen. Als vrijwilliger was hij officieel geen deelnemer, maar wel een toeschouwer die zag hoe de cursisten de cursus doorliepen. 

De kern van het christendom houdt in dat alle twijfels en onzekerheden worden weggenomen en de zo veelbesproken God meer ruimte krijgt. Er komen vragen naar voren als hoe sta jezelf in het leven en of wat kun je nog leren van de volmaaktheid van God. Ook het scheppingsverhaal mag niet overgeslagen worden. Want als je weet hoe God de wereld heeft geschapen is dat een eyeopener voor het lezen van de rest van de Bijbel. 

Wat hij nog meer ontdekte tijdens de cursus verduidelijk ik met twee voorbeelden:

Stel, het is een zonnige middag en je loopt over het strand. Plots zie je een steentje in het zand dat verschilt van de andere steentjes. Wanneer je het vervolgens meeneemt naar de vriendenclub en het laat zien verbaasd iedereen zich erover. Dit veranderd wanneer diezelfde vrienden ieder een ander soort steentje hebben meegenomen. Het wonderlijke van de verschillende steentjes, ieder anders in vorm en omvang, heeft een symbolische waarde. Van alles wat er door jouw aangedaan is in het verleden kan er d.m.v. jouw unieke steentje veel vergeven worden. Dit geldt dus ook voor je vrienden.

Stel, je bevind je in een groot stadion voor een voetbalwedstrijd. Vanaf je hoge zitplaats heb je zicht op alle tribunevakken, maar dat is niet het enige waar je op let. De voortgang van de voetbalwedstrijd eist de meeste aandacht, want daar ben je voor gekomen. Toch blijven een aantal stemmetjes dat zegt toch een oordeel te vellen over de gasten om je heen en ze eventueel aan te spreken. Jij hebt, net als die andere bezoekers, een oordeel dat in het slechtste geval tot een conflict of nare situatie kan leiden. Toch bestaat er een soort van vergeving van God, mocht je je op het verkeerde pad begeven.

Wil je tenslotte weten hoe het fundament van het genoemde vergeven en oordelen inelkaar zit, is Efezen 4 een interessant hoofdstuk.De grondslag voor de genade en de eenheid van de volmaakte mens. In het tweede gedeelte wordt het nieuwe leven belicht, waarin de verlossing van God aan bod komt. Een mooier einde van de volmaaktheid lijkt er niet te zijn.

dinsdag 13 december 2016

Een negatieve ontmoeting

Er bestaan drie manieren om het Woord van God te beleven. De Logos-theorie beweert dat het uitgedeelde brood en de openbaring is ingegeven, te lezen in Mattheus. In datzelfde boek wordt ook de Rhena-theorie uitgelegd: de Wet kan alleen vervuld worden als het Woord van God tot leven komt. Wat de derde theorie inhoudt is dat de Geest alleen tot leven gewekt wordt, als God zijn woord verkondigd. Deze laatste aanwijzing is te vinden in het O.T. als het woord zich richt op de enkeling, terwijl het N.T. zich richt op een groep mensen.

De conclusie dat mensen onvolmaakt zijn na het begaan van fouten was voor haar duidelijk. Echter vond ze dat Jezus een volmaakt persoon was, ook doordat hij besloot te sterven aan het kruis. Dit verteld hij ook tijdens de velen gesprekken met de Bijbelse figuren: je negatief uiten hoeft niet erg te zijn, aangezien God het je in het gebed kan vergeven. Bij al je daden behoort verhoring en verlossing door God. Dat dit gegeven voor haar persoonlijk gold verduidelijkte ze met een bezoek van een aantal jaren geleden.

Toen ze als jong meisje nog op school zat had ze een aardig klasgenootje, dat even oud was als zij. Beiden doorliepen ze het basis- en middelbaar onderwijs. Niets om je zorgen over te maken. Tot een aantal jaar geleden. Met het groepje van de yogacursus bezochten ze voor een weekend het klooster. Twee volle dagen van bidden en ervaren hoe je de rust kunt opzoeken, zonder afgeleid te worden. Op de zondag mochten ze de kerkdienst in het centrale gedeelte bijwonen om daarna de eventuele zonden te vergeven. De hoofdzuster was aangesteld om als heilig zalfster een zegen uit te spreken. Ze wilde haar vroegere klasgenote vergeven wat haar na al die jaren dwars had gezeten. Een portemonnee uit haar broekzak stelen had Noor flink afgestraft met een ferme klap op haar hoofd. Toen ze in de biechtstoel zat tegenover de hoofdzuster, sprak ze in een aantal zinnen uit waarom het haar zo aangreep. Wat daarop volgde betekende geen vergeving van haar daad. Het feit dat alles in het christendom vergeven kan worden, gold niet voor de hoofdzuster. Als kloosterling had ze zich voorgenomen de buitenwereld te vergeten en daarbij ook haar verleden. De paar zinnen over een Noor en haar daad was niet goed aangekomen. De herinnering betekende voor de hoofdzuster een persoonlijke confrontatie, aangezien zij Noor heette en moeilijk voor haar vroegere klasgenote een zegen uit kon spreken. Haar negatieve woorden moest ze maar bij een andere zuster laten vergeven.

Er kwamen kort wat tranen over haar gezicht. Deze ontmoeting was een samenloop van omstandigheden. Het volgende gebed bij de andere zuster had ze afgesloten met het gegeven dat je fouten uit het verleden bij God mag neerleggen, ook bij een confrontatie van een vroegere klasgenote. De hoofdzuster had ze sinds het kloosterbezoek niet meer gezien en ze bad nog steeds haar ook niet meer tegen te komen. 

Welke ontmoeting is jou bijgebleven?

dinsdag 6 december 2016

Het derde hobbyclubje


Het derde hobbyclubje 

Iedereen heeft een eigen rugzakje met zijn bagage aan bv. hobby´s, gevolgde opleidingen en natuurlijk je relaties met vrienden en bekenden. Wat de meesten graag willen is het droomscenario: je verloven met een partneren daaruit een gezin stichten.

De man die de groep toesprak had daarop wel een heel aparte visie. Als buitenmens had hij een passie voor bergbeklimmen en karper vissen. Alleen of met zijn vrienden bivakkeren op hoge bergtoppen of geduldig wachten tot je die enorme vis aan de hengel hebt. Zijn derde hobby bleek nu in het verlengde te liggen, wat ook als een plezierige samenkomst gezien wordt: 'een mannenavond'.

Een powerbeweging om eenmaal per maand dieper in gesprek te gaan, dan alleen je dagelijkse bezigheden te bediscussiëren. Het clubje mannen dat elkaar in de kerk had ontmoet zijn op zoek gegaan naar hun eigen identiteit en waren nu echte kameraden geworden. Er komen uiteraard vragen naar voren die hen allen aan het denken zetten. Hoe hoor je Gods stem? Hoe leer je hem erkennen? Hoe beleven we God met andere mensen - lees niet gelovigen?

Naast deze geloofsvragen waren ze na een aantal avonden tot een overtuigende conclusie gekomen: God is en blijft betrokken bij jezelf en de kerk. Het koninkrijk van God kan op twee manieren gevonden worden in de Bijbel. In de Kolossensenbrief staat het opgeschreven en in het Oude Testament als één geheel.

Bovendien kun je als mannen elkaar krediet geven, mochten de regeltjes je belemmeren of er hulp van buitenaf ontbreken. Als de kerkdienst op zondag voorbij is, kan een mannenavond juist een moment zijn om de ontbrekende vragen uit de preek dieper te bespreken. Daarnaast is het leerzaam elkaar te bevragen in een besloten clubje.

Een derde gelegenheid kan dus een mannen- of vrouwenavond zijn, die dankzij Timo (en door mijn schrijven) nu meer bekendheid heeft gekregen. Zijn ontmoeting met kameraden uit de kerk is dus ook een vorm van vrijetijdsbesteding geworden.

Aan welke kerkelijke activiteit werk jij (graag) mee?

woensdag 23 november 2016

Het gebed in 5 seconden


Van Abraham weten we dat hij een twijfelaar was. Zijn vrouw Sara die niet zwanger wilde worden zette hem in een lastige situatie. Dus moest hij een offer aan God worden gebracht. In de veronderstelling dat Abraham niet wist wat er na het offer zou veranderen deed hij toch wat hem vreemd in de ogen leek. Dat is erg moedig!

In onze eigen situaties waarmee we geconfronteerd worden heb ik sinds de laatst bezocht dienst een nieuw uitprobeersel: het gebed in 5 seconden. Om die uitzichtloze situatie veranderen moeten we ook een offer brengen. Het mag over ieder onderwerp gaan en je hoeft je ogen er niet voor te sluiten. Het mag op ieder tijdstip van de dag of zelfs als de meeste op bed liggen.

Hoe anders klinkt dit na het vernemen van het volk uit Hebreëuwen 10 dat eerst door Christus onderwezen wordt en vervolgens het feestmaal naar de nieuwe wereld gaat vieren. Afgezien van de ontelbare stieren en rammen die geslacht en opgegeten gaan worden, geloven ze dat bij het ochtendgloren de Heilige Geest en de liefdesverklaring van Jezus voor hen zijn bestemd. Er moet dus een hele slachtpartij en overgave in ongeveer 12 uur plaatsvinden. Door in het holst van de nacht uitbundig te zingen en bidden wordt zo de wil van God hen in het hart gedrukt.

Voor Jezus is het gebed juist een aanvaarding om binnen een dag aan het kruisoffer al het leven uit zijn lichaam te laten stromen. Over het opstaan is dan nog niet gesproken.

Om als het ware van jouw bidmomentje te genieten in 5 seconden volstaat slechts één woord of knipoog. Dan kan de Bijbel geestelijk voedsel zijn, het lange wachten op genezing of verhoring mag overal aanbeden worden. Dus een onoplosbaar probleem is te verhelpen met het 5 seconden gebed dat zowel thuis ook onderweg goed uit te proberen is. Gewoon om jezelf uit te testen!

maandag 14 november 2016

Steek je pinpas in de betaalautomaat

De keuze of God ons wel of niet helpt hebben we volledig in eigen hand. Met onze belangen en tekortkomingen willen we een verandering zien. Het kerstfeest is daar een goed voorbeeld van: als er dankzij God een kind wordt geboren mag dat het wonder zijn waarop de mensen destijds hadden gehoopt. Daarmee hopen we het verwachte licht grootser te laten schijnen, opdat de zonde en gerechtigheid van God op ons zal rusten. 

Een klein voorbeeld laat zien wat stap 2 is om een inzicht in je omgeving te verbreden. Als we hebben besloten een leuk cadeautje te kopen en zijn in een winkelstraat lopen, is geld pinnen een manier om het cadeautje met contant geld te betalen. Hiervoor moeten we dus bankbiljetten uit een betaalautomaat halen.  

Met God werkt het net zo. Het besluit iets te ontvangen kunnen we door eindeloos lang te vragen zeker aangrijpen. We moeten overigens niet direct verwachten dat ons verlangen in de handen wordt gedrukt. Mensen gaan vaak in het verleden graven bij het zoeken naar mogelijke wonderen van God. Maar wat er morgen op je pad kan komen is veel belangrijker voor het wonder.

Zelfs Petrus heeft respect wanneer hij in Handelingen 3 vers 19 tegen Jezus Christus en de apostelen zegt dat God kan vergeven. 

Een zekere mate van vasthouden aan je principes is de derde stap. De tegenslagen uit het verleden verwerken zodat die trouwring op je vinger met trots gedragen wordt, of je doorworstelen door het huiswerk van een gekozen opleiding. Onze principes moeten we dus doorgeven aan de God van mensen. Het roer moet 180 graden omgedraaid worden: afstappen dus van alle onzin via Facebook en Twitter zodat de God van mensen in deze wereld doordringt. Pas dan kan er een vorm van belofte worden afgelegd en het verlangen van onze droom werkelijkheid te zien worden. Dit vergt uiteraard moed en doorzettingsvermogen, maar is stap 4 om God te begrijpen.  

De laatste stap geeft weer waarom onze onsterfelijkheid niet ophoudt: als onze zonde en gerechtigheid zijn vergeven door God is er geen pijn meer. God heeft je onoverwinnelijkheid gegeven dat wordt regeert door Jezus Christus. Jouw persoonlijke vraag of vurig verlangen naar meer, is door God beantwoord en heeft onze tekortkomingen uit het verleden uitgewist. En dan komt met 100 procent zekerheid het gekozen geldbedrag in bankbiljetten uit de betaalautomaat.

maandag 7 november 2016

De vergeving die Petrus vroeg

We spreken van vergeving als er situaties voorbijkomen die we niet alleen met het onschuldige 'sorry' kunnen sussen. Wanneer we Mattheüs 18 lezen zijn we getuige van Petrus zijn optreden tegenover Jezus. Daarnaast komt de dienaar ter sprake als Jezus zijn zegen weerlegt over zijn situatie.  

Gaan we terug onze tijd, dan mogen we echt blij zijn als God alles heeft vergeven op ons pad. Anders weten we niet of er nog meer verkeerde situaties zich zullen voordoen. In de literatuur noemen ze dit proces een kwelling. Het kan veel hoofdpijn en stress veroorzaken, dat zal toenemen als we niet het besluit nemen om vergeving te vragen. We moeten dus eerst met ons eigen vlees en bloed de situatie ondervinden om vervolgens de vergeving in ons geestelijk leven te laten doordringen. Onze vriendschap of relatie met naasten is verstoord en vraagt om een oplossing.

Om te kunnen vergeven allereerst de juiste woorden belangrijk, dat de herinnering laat vervagen en elke vorm van kwelling en pijn niet neer toelaat. Andere vormen van vergeving zijn vrijlating van beide partijen, het kwijtschelden van de zonden en door ontslag te nemen. Voor dat laatste hoef je, net als bij je baan, op zoek te gaan naar andere potentiële mensen. De gebrokenheid van het menselijk wezen kan geestelijk gerepareerd worden.  

We moeten tijdens het vergeven de waarheid onder ogen zien, over de verandering die menselijke liefde kan herstellen. Eens zal de zon weer gaan schijnen, dat ook in de Bijbel staat vermeld. Hoe toepasselijk is dan het lied uit Opwekking 794 'I'm child of God' om terug te keren toen we nog moesten leren wat goed of fout was. Als kind van God geef je te kennen naar zijn raad te luisteren om vervolgens opnieuw te mogen beginnen. 

Terug naar Petrus die beleefd vroeg hoe hij vergeving moest schenken. Jezus gaf hierop het antwoord alle schuldeisers direct te betalen. Gelukkig hoeft dat niet in onze tijd, maar het voorbeeld heeft iets weg van onderwerpen tegenover de ander. En dat maakt het vergeven wel erg bijzonder!

Welke schuld of straf heb jij onder ogen moeten zien?